وی ادامه داد: قیمت تمام شده مرغ زنده برای تولیدکننده کمتر از ۲۰ هزارتومان نیست و سوال اینجاست که چرا مرغدار باید مرغ زنده خود را با قیمت مصوب ۱۷هزارو۱۰۰ تومان بفروشد و ضرر کند؟

دبیر کانون مرغداران گوشتی اضافه کرد: اگر دستگاه های متولی تولید نمی‌توانند قیمت جوجه یکروزه را کنترل کنند و به نرخ مصوب ۴۲۰۰ تومان برسانند پس باید قیمت مرغ را اصلاح کنند. نمی توان انتظار داشت که همه مولفه های تولید گران شود ولی محصول نهایی افزایش قیمت نداشته باشد.

وی با بیان اینکه افزایش قیمت مرغ در روزهای اخیر ناشی از کمبود جوجه ریزی و کاهش رغبت مرغداران برای تولید است، گفت: سیاست های نادرست تولید را کاهش می دهد و اگر همین رویه ادامه داشته باشد ممکن است قیمت مرغ از ۳۰ هزارتومان هم بالاتر رود.

فروغی در پاسخ به این سوال که گفته می شود مرغداران مرغ هایشان را به بازار عرضه نمی کنند تا با درخواست افزایش قیمت آنها موافقت شود، آیا چنین موضوعی صحت دارد یا خیر؟ گفت: چنین چیزی امکان پذیر نیست. زیرا میزان جوجه ورودی، نهاده دریافتی و مرغ خروجی در سامانه ها ثبت می شود و دستگاه های نظارتی از صفر تا صد تولید را زیر نظر دارند بنابراین مرغدار نمی تواند مرغ هایش را نگه دارد. از طرفی نگهداری مرغ بیش از دوره مشخص صرفه اقتصادی برای مرغدار ندارد و به نوعی هزینه اضافی است.

به گفته وی اینکه میزان جوجه یکروزه کم است و قیمت آن بالاست تقصیر تولیدکننده نیست و تولیدکننده با این نوسانات مولفه های تولید امنیت و انگیزه برای تولید ندارد.

دبیر کانون مرغداران گوشتی تصریح کرد: ذرت، سویا در دو نوبت ۳۰ درصد گران شد. قیمت جوجه چندین ماه است حدود ۲برابر نرخ مصوب شده، اما چرا دستگاه های نظارتی بر روی این اقلام نظارتی ندارند؟ چرا به این مسائل رسیدگی نمی‌شود؟

وی در پایان گفت: سیاست های دولت تبعیض آمیز و به نفع زنجیره های تولید است؛ به طوری که شنیده می شود تخم مرغ های نطفه داری که با ارز۴۲۰۰ وارد شده اکثرا دراختیار زنجیره ها قرار گرفته درصورتی که ۱۵ درصد مرغ کشور توسط زنجیره ها تولید می‌شود و ۸۵ درصد مابقی تولید مرغ توسط مرغداران جزیره ای صورت می گیرد. اینگونه تصمیم گیری های تبعیض آمیز جز نابودی مرغداران جزیره ای هیچ مزیت دیگری درتولید کشور به دنبال نخواهد داشت.